Mommo-Ayşe


Ben kayıp bir kardeştim
Kar yağarken gülümseyen dünyada
Yalnız bir resmim olsun istedim*


Giderken bir resim bırakır dizlerinin üzerine. Uyumak istiyorum der. Sadece uyumak. Ayrılıklar en çok uyumakla unutulur. Bir bilsen…

Baba kendi geçiminin derdinde. Dede ise toprakla gökyüzü arasında.

Anne ise o dizlerinin üzerine bırakılan bir fotoğraf karesinin sağ alt köşesinde. Annenin çocukluğu işte.

Anneler kızlarına benzer derler ya.. Ayşe’de gözlerini annesinden almış. Hüzünlü kahverengi büyükçe iki göz. Dokunsan ağlayacak her daim. Dokunsan dünyayı ağlatacak.

Yıldızlar korkuları bertaraf ediyor her gece. Yıldızlar ‘abi’ gibi…

Bir köprü ayazında veda edasıyla öptü beni annem
Öpülen bir yalnızlık oldum öylece*


Yıldızların koynunda her gece görülen anne düşleri. Anne çocuk fotoğraflarından süzülüp yüreğine işliyor.

‘Hani ölmüştün?’ anne…

Anne, sıcak ama uzak… Anne masum ama ırak…

Düşler gerçeği unutturur her gece. Anne kollarında yaşam ne dertsizdir.

Bazen anne çocuk fotoğrafındaki gibi ‘sek sek’ oynamak için gelir. Uçsuz bucaksız sarı bozkırlarda biteviye koşulur.

Susamaksızın…

Hatırlamaksızın…

Unutmaksızın…

Neydim ben gurbet mi yenilgi mi
Her gün devasız bir salgın gibi ararken sesimi *


Sesim bir alıç ağacının gövdesine yapışır abime yadigar.

Abiler vefadır bazen. Mıhlayarak beynine yüzünün endamını.

Bir gün kavuşacağı umuduyla koşar yorgun düşse de…

Ben kayıp bir kardeştim
Ölümü düşündüm yüzümü saçlarımla örttüm
En zayıf yerimden yeniden doğayım diye
Tanrıya dualar ettim*


* Ömer Erdem'in Dünyaya Sarkıtılan İpler isimli şiir kitabında yer alan Ben Kayıp Bir Kardeştim isimli şiirden alınmıştır.

Yorumlar

Unknown dedi ki…
Ayrılıklar en çok uyumakla unutulur

ne demiş n.fazıl yorgan Allah'sıza kadar sığınak

emeğinize yüreğinize sağlık:))

Bu blogdaki popüler yayınlar

Biliyor musun? İçimde Bir Orman Vardı

Kapıcı Musa(Muzaffer Çetinyılmaz)nın Ardından...

Kırık Bir Aşk Hikayesinin Çekim Serüveni