moroccom - sinema ve edebiyat üzerine...

Transit geçip gideceğiz bu dünyadan. Sanki son durak gibi gözüme göründü Marsilya Limanı. Sonra aralarda uğranacak transit geçişler için vize uğraşıları. Geçmişte olan bir hikayeyi aynen alıp günümüze uyarlamak ilk başta kafamı kurcalasa da sonra seviyor insan. hikayenin bir ucundan sende içine çekiliyorsun. Arap asıllı o çocukla Dortmund muhabbeti etmek ardından ona bir dondurma ısmarlayıp herhangi bir elçiliğin sırasında çile doldurabileceğimi düşündüm. Sonra vatansızlığı. umutsuz bir şekilde ülkenden ayrılmayı. Marsilya Limanından her gün bir gemi kalkıyor uzak diyarlara. İçinde özleyenler var, özlenenler de...

Geçenlerde arkadaşım, Doğu Demirkol'un Yetenek Sizsiniz isimli bir televizyon yarışma programındaki stand-up gösterisi esnasında protesto edilmesi buna rağmen gösterisine devam etmesi ile ilgili You Tube da dolaşan bir videoyu gönderdi. Videoyu Nuri Bilge Ceylan'a izlemesi için bir sinema yazarının gönderdiği ve Ahlat Ağacı filmi için işte tam aradığım karakter diyerek Demirkol'u Nuri Bilge Ceylan'ın oyuncu seçmeleri için davet ettiğine dair bir yerlerde bir şeyler okumuştum.(tam bir tevatür cümlesi oldu bu) Ahlat Ağacı'nın kahramanı Sinan Karasu'da da işte böyle bir özgüven söz konusu. Tek bir kitabı bile yayınlanmamış ama ünlü bir yazarla sohbet ettiğinde hiç geri vitese takmadan kendini ispata girişiyor. Böylelikle, hem karşısındakini kızdırıyor hem de bir zaman sonra kimsenin kendini tam olarak anlayamadığını zannediyor. bunun tek istisnası baba figürü karşısında tuzla buz olan Sinan Karasu figürü. Basılan kitabı da bir tek babası okumuş oluyor.