Hunger (2008)

Dünya. Çıplak omuzlar üzerinde duran. 

Herkes alışkın dölyatağı bersalarla ağulanmış bir dünyaya 

Benimse dar 

çünkü dargın havsalamın 

gücü yok bazı şeyleri taşımaya.[1]

Bazen gökyüzüne bakıyorum ve hiçbir şey görmüyorum.

Bilemiyorum.

Uzun zamandır buradayım. Hücreme her gün son kez bakıyorum.

Hep bir çocukluk hayalindeyim sanki. Koşuyorum ve susuyorum hep.

Bir nehir ve bir sus.

Sonra uzun bir koşu.

Ardı arkası kesilmeyen bir sürü gölge.

Herkes ölecek biliyorum. Bu parmaklıklar, bu koridor, bu kusmuk…

Sevgilimin uzattığı son sigara.

“Bobby” diyor annem son kez. Uzun uzun öpüyor şakaklarımdan.

Şakaklarımda anne kokusu.

İrlanda ise uzak bir koku oysa.

Anne ve vatan ikisi ayrı yerlerde.

Bitecek açlık, susuzluk “Bobby Sands”

Bir rayiha gibi ölüm.

Yakacak o duvarları.

ve hiç görmediğim çocuklar selam yollayacaklar sana.

Bir damla suyla… 

nicedir kavrayamam haller içinde halim 

demiri bir hecenin sıcağında eriyor iken gördüm 

bir somunu bölünce silkinen gökyüzünü 

su içtiğim tas bana merhaba dedi, duydum 

duydum yağmurların gövdemden ağdığını.[2] 

[1] İçimden Şu Zalim Şüpheyi Kaldır Ya Kendin Gel Ya Beni Oraya Aldır –İsmet Özel

[2] İçimden Şu Zalim Şüpheyi Kaldır Ya Kendin Gel Ya Beni Oraya Aldır –İsmet Özel