Uzak İhtimal'e Şiir...

Bir görsen Musa her yer kış kıyamet.
Dokunsan ağlayacak gibi herkes.
Sende öylesin biliyorum.
Dokunsam,
kolumu kopartacak gibi yapışıp;
sesli sesli ağlayacaksın.

Ağlamak iyidir sende biliyorsun Musa.
Hatırlar mısın?
İlk gelişini bu şehre.
Üsküdar ya da Beyazıt olsaydı dedin mi hiç içinden.
Galata.
Issızlığın ve acınasıların semti.
Galata.
Korkunç bir hayalin iyi bitmesi gibi bir şey.
Elinde bir bavul ve kavruk bir genç işte.

Musa, Beypazarı’nın yollarını hatrına getir tekrar.
Çocukluğun uçsuz bucaksız tozlu yollarını.
Aşk delicesine koşmak işte.
Bir çocuk gibi toza toprağa aldırmadan.
Sonra azarı yemeyi kabullenircesine
eve kös kös dönmek.
Sevmek böyle birşey Musa.
Kirlenip yeniden arınmak gibi.

Hatırla Musa.
Beypazarı’nı.
Lise günlerini.
Ne zor günlerdi Musa.
Sırılsıklam aşık olmak gibi bir şeydi
Okumak…
Zor zamanlarda tutulmaktı.
Şimdi hiç durma...

Gözlerine bak Musa.
Gözler, vicdandır.
Canlı tut ve unutma.
Ölüm tek ölümsüz müdür
yoksa Musa?